22.01.2013/ Kadıköy
Bak
kırmızı
Hep
olduğun yerdesin
Elimin
altındasın
Denize
karşı yuvarlanıyorsun
Öylece
yuvarlana dur sen!
İçsem
de seni, bıkma benden!
Ortalıktan
kaybolma
Ölüm
pençemizde olsa da kırmızı şehirler haritadan silindi
Yokoluş
sembolleri tahtanın üstüne çizilmiş
Çok
pahalı değilsin
Ucuzsun
Kafa
yapıyorsun
Elimin
altındasın
Sokaktan
tanınmayan yüzler de tattı seni!
Herkes
biraz ,biraz değişir
Değişti
de
Ama
sen olduğun yerde kal
Olsa
olsa şeklin şemalin değişir
Güldürüyorsun
Sana
bakınca gülüyorum
Kendi
kendime mırıldanıyorum
Bir
kansın sol elimde duran
Seni
kaldırıp gökyüzüne ulaşamasak da ulaşılacağını bilerek içiyorum seni
Işınlar
haritamızı belirledi seninle
Geçen
seni alırken şaşıranlar oldu
Kadıköy’deki
tarih
Seni
de yazdı
Beni
de
En
azından şimdilik öyle sanıyorum
Seninle
yuvarlansak da beraber o zor günlerde
Daha
zor günler bizi bekliyor
Karaciğer
patlamış bir zar gibi
Çimenlerin
üstünde seni tükettiğim günler serin ve derin günlerdi
Bir
çay molasının ardından seni içmek yolun bitmeyeceğini bilmek gibi
Yolsuzuz
değiliz en azından şu ara
Kendini
öyle say şu ara
Seni
dikiyorum yine kafama
Elimin
altında kal
Kadife
sokakta kana kana içildiğini unutma
Ve
bu durumdan sıkılma
Sıkılacak
ve uğraşılacak o kadar dert varken
Dik
kafana kendini…
Cem Kurtuluş
0 yorum:
Yorum Gönder