" Kadıköyde O Şarap "

Kadıköy’de o şarabı sadece ben içiyordum

 Diğerleri tiksiniyor olmalıydı

 Ucuzdu, kafa yapıyordu, çareydi

 Beyin hücrelerime doğru iniyordu

 O şarapla kendimi özdeşleştirmiştim

 Elimin altında durmadan yapamıyordum

 Çok gülünç durumdaydım bu şarapla

 Sabahın köründe bu şarabı aramak manyaklıktı, ahmaklıktı

 Tarihteki yerimi almam  bu şaraba bağlı değildi, ama içmeden de yapamazdım

 Şartlandırmıştım belki de kendimi

 Daha dükkanlar açılmamışken bir şarabı bulmanın yolunu arıyordum

 Moda sahilinde bu şarabı içtiğim günlerim artık geride kalmaya başlayacaktı

 İş alanlar, görevliler modayı yok ediyorlardı

 Moda'nın her yeri beton oluyordu

 Ve Kadıköy’ün herhangi bir yerinde insanlar kaldırımdan yürürken sabahın köründe   şarabımı içmeye devam ediyordum

 Bir yandan da güneş vurmayan bir apartman köşesinde bir ihtiyarla olmayan şeyler üzerine dünyayı kurtarmanın derdindeydim

Cem Kurtuluş, 20.01.2013/ 11.00/ Kadife Sokak