Blaze Bayley-Promise and Terror (2010)

“Blaze Bayley’i kimler nasıl bilirdi “ sorusuna kuşkusuz çoğunluk “Iron Maiden” cevabını vermesi kaçınılmaz olur. 1995-1998 arası yaptığı çalışmalarla Iron Maiden grubunun  kadrosunda bulunmuş,  hatta bir dönem tartışmalara yol açmasına rağmen kısa sürede grupta iyi işler çıkarmıştır.  Maiden öncesi Bayley'in kariyerinde hiç dinlemediğim Wolfbane adlı projesi var. Solo kariyeri ile  aşinalığım ise  2008 tarihli “The Man Who Would Not Die” ile başlar.

Sonda söyleyeceğimi başta söylemem gerekirse; bu albümde Blaze Bayley’in kötü iş çıkardığını düşünmüyorum.  Blaze, bu albümünde kıyaslama içerisine girecek olursak;  “The Man Who Would Not Die” albümünden farklı bir şey koymamış ortaya.

Albüme dönecek olursak; "Madness And Sorrow" girişi ile thrash metal riff yoğunluğuyla saldırıyı başlatıyor.  Blaze'in vokalleri ile şarkı kimlik değiştiriyor. Üstünüzdeki yorgunluğu atacak cinsten şarkı, Blaze’in o enerji dolu ve güçlü vokali bunu bize gösteriyor.  

Albümün dinamiklerinden ve kişisel favorilerimden "The Trace Of Things That Have No Words’’ Blaze  kelimelerin sesiyle sesleniyor bize. “Hiçbir şey bu acıyı dindiremez, hiçbir şey bu boşluğu dolduramaz.Hiçbir şey bu yarayı iyileştiremez, hiçbir şey bu izi gizleyemez-Hiçbir şeyim yok, hiçbir şeyim kalmadı-Sensiz ben hiçbir şey değilim” nakaratlarıyla sesleniyor. Çünkü bu lirikler Blaze Bayley’in  evlendiği Debbie Harland’ın beyin kanaması geçirdiği vefat ettiği zamanlara ithaf ediliyor.

 "God of Speed"  Blaze’in ses rengiyle  başka bir seviyeye çıkan, müzikal olarak albümün performans olarak üst düzey şarkılarından biri olmayı başarıyor. Gitar riffleriyle birlikte bir yoğunluğun içinde kaybolmak kaçınılmaz oluyor. "1633"  tarihi epik bir şarkıyı selamlayan aynı zamanda müzik anlayışı olarak da Manowar etkileri olan bir şarkı olduğunu gösteriyor.” How can all this be offensive to God? Who created all that I see.” nakaratları da bir nevi şarkının özeti niteliğinde oluyor.

Albümün kapanış şarkısı "Comfortable In Darkness" karanlık yönü yüksek, melankolik havasını içinize çekmesini isteyen, karanlık riffleriyle “Ölülerin anıları konuşuyor benimle” diyor. Keder,hüzün,yalnızlık,acı kavramıyla başbaşa bırakıyor bizi Blaze Bayley,bunu hissetmeniz ise kaçınılmaz oluyor.

Sonuç olarak; Blaze Bayley; Iron Maıden’ın “The X Factor” döneminde hayranlığınız varsa benim gibi ya da daha sonra takip etmeye devam etmişseniz “Promise and Terror” ile Blaze Bayley ne kadar sıkı bir iş yapacağını kanıtlıyor ve bunun bir dönem kaybettiği eşi olan Debbie Harland’a şarkı ithaf etmesinin de dayanılmaz bir ağırlığı var.

 Cem Kurtuluş,2010