Obituary - Darkest Day (2009)

Günümüzde Death Metal  değişti, ama bazılarının aynı kaldığı kişiye göre değişiklik gösterdi.  Ama bu işi hakkıyla yapanlar piyasada mevcut. Bu eski ile yeni işlerini kıyaslayarak mümkün, bu mevzuyu da çok da uzatmamak gerekir. Obituary ilk dönemleri itibariyle TARDY kardeşlerin sıkı icraatlarından olduğunu herkesin söyleyeceği aşikardır. Ama ilk dönem ile son dönemleri kıyaslarken kemerleri sıkı bağlamakta yarar var.  “Darkest  Day” (2009) de son işlerinden biri. Döneminin teknolojik işlerine göre düşünmekte yarar var bu işi.  Bir de grubun ne istediğini düşünerek bunu düşünmek akıllıca olur, çünkü tam da ortada Old school havasına bürünecek bir death metal mevcut değil! Daha çok Groove ile bezeli, yer yer Tardy’nin öfke kustuğu vokallerini özlemek için ideal.

Fazla uzatmadan albüme geçersem…

Albüm  “List of Dead" ile başlıyor. Donald Tardy’nin davuldaki ataklarıyla kaosun içine girerek, John Tardy’nin kükremesiyle agresiflik kaldığı yerden devam ediyor. “We die to create.” nakaratıyla şarkının temasını belirliyor Obituary. Donald Tardy,şarkının kahramanı oluyor.  “Blood to Give”  Donald Tardy’nin yine estiği, ama grovve etkisinin en fazla olan şarkılarından biri oluyor, daha sonralarında Donald Tardy’nin davuldaki ataklarıyla birlikte hız sınırı aşılarak bir asfalta çarpıyoruz.   

Mezarda ruh bulan yaşam ve kayboluşlar “ Lost Inside’’  albümün sönük şarkılarından biri olarak kalıyor.Çoğu kişinin favorisi olduğu şarkılardan “Payback’’ bir ödeşme kıvamında ilerlese de “Pantera” soundunun yakınca hissedildiği yerden geliyor, groove’un da dibine kadar hissedildiği ve aynı zamanda atmosfer olarak gaz getirici bir şarkı olmayı başarıyor. “Outside My Head” albümün ağır toplarından, ve eski John Tardy vokallerinin ağır ağır hissedildiği şarkı oluyor.

Old School Obituary’e dönüş kıvamında mezarlıklardan hortlaşmışcasına gelen bir soundla başlıyor. “Your Darkest Day’’ daha sonra gitarların da hızlanmasıyla şekil değiştiriyor. Karanlıklardan sessiz ve uğultulu bir şekilde kaosa ve karanlığa yolculuk tadında ilerliyor.   “ This Life’’  albümün sırıtan, Obituary soundunun uzağında olan vasat şarkılardan biri oluyor. Her ne kadar John Tardy öfkesiyle şarkıya ruh vermeye çalışsa da şarkı genel anlamıyla Obituary standırtıyla uyuşmuyor.

“ See Me Now’’ başlangıçta yavaş başlamasına rağmen 1.18 ile birlikte bir öfke tufanına davet ediyor. Gitardaki saldırganlık, davulla birleşince geriye TARDY’nin öfke kusan vokali her şeyi bitirmeye yetecek çapta oluyor.

 Albümde diğer bir konu ise albüm kapağının power metal gruplarıyla örtüşmesi. Ölüme dair lirikler yazan bir grubun albüm kapağının ejderhalar üstüne olması komik kaçıyor.

Bununla birlikte “Darkest Day”  albümü genel olarak değerlendirirsek; eski Obituary havası almak isteyenlere uzak, yeniye açık olanlar için John Tardy’nin kükremesini duymak için bile dinlenebilir.

Kadro:

John Tardy-Vokal

Trevor Peres -Gitar

Ralp Santolla-Gitar

Frank Watkins-Bass Gitar

Donald Tardy – Davul

Cem Kurtuluş,2010