Onlar zamanında Alman thrash metal grubu Tankard’ın altında çalmış bir grup. İlk başlarda Metallica, Slayer,D.R.I , Nuclear Assault gibi gruplara heyecan duyuyorlardı. Sonrasında da 1993 yılında thrash/hardcore soundlu One Last Breath albümünü piyasaya sürdüler. Dönemine göre harikalar yaratan taş gibi bir albümdü. Hardrcore / thrash sound’lu bu albüm o dönem eminim birçok insana yol göstermiştir. Benim Athena’yı tanıdığım albüm Holigan albümüdür. Küçükken bu albümün kasetini az dinlemezdim , ama ilk albüme göre bu albümün farklılığı vardır. Daha sonra Athena ska’ya kaymış içine punk serpiştirmişti. Elemanların hepsi punk seven insanlardı, ama o albümden sonra değiştikleride ortadaydı. Athena Holigan albümüyle birlikte artık popülerliği yakalamıştı ama daha sonrası kötüydü.
Bunları anlattıktan sonra Athena’nın 2010 yılında piyasaya çıkan Pis albümünü değerlendirelim. Önyargıdan dolayı albümü ilk çıktığında dinlemedim ve çevremden edindiğim bilgiler doğrultusunda albüme göz atıyım dedim. Athena bizi bu albümde eskiye götürüyor. Gayet neşeli, dinamik ve cesur sözleriyle albüm ön plana çıkıyor. Cesur sözlerden kastım kafasına ne geliyorsa onu söylemesi, içinden geçenleri albüme yansıtmaları. Athena daha çok marş niteliğinde şarkılarla tanınır. "Arsız Gönül" bizi Athena’nın Holigan dönemine götürüyor. Ska yaptıklarını açıkça gösteren şarkılardan biri "Delik Deşik" dinlediğimden bu yana favorilerimden biri oldu. "Dert" ise sözleriyle damgasını vuruyor. Hayatın sıradanlığını olan biten şeyleri anlatmış. Diğer şarkılara göre daha sakin. "Gülün Dikeni" şarkısıda şu sözleriyle dikkat çekiyor
"... gel kahpe dünyaya aldandıkça ağla aldandıkça ağla feleğin çemberi dar geliyor bana dar geliyor bana oo ooo"
Albümde ısınamadığım tek parça vardı o da "Serseri Mayın". Sonuç itibariyle Athena süper geri dönüş yapmış. Beni 15 sene önce çıkardıkları Holigan albümüne götürdüler.
CEM KURTULUS
0 yorum:
Yorum Gönder