Bir deplasmanı daha geride bıraktık. Cuma akşamı saat 00-01.00 arası otobüsü kaldırdık. Herkes yolluklarını almış, otobüsün kalkmasını bekliyordu. Eşle ,dostla muhabbet derken zaman geçti. Makaralı, muhabbetli, içkili ,tezahüratlı bir deplasman bizi bekliyordu. İçkinin dibine vurduk. Deplasman yolculuklarının olmazsa olmazı aksaklıklardı.
Eski
foça’ya doğru yol aldık. Yemeğimizi yedik, makaramızı yaptık, tezarühatlar
söyledik. İzmir sokakları Fenerbahçe diye inledi. Manisa'ya
giderken polis eskortuyla gittik doğal olarak.
Manisa stadına geldik, içeri girmeyi
bekliyorduk. Bilet fiyatlarına rağmen Fenerbahçe tribünü stattaki yerini aldı.
İlk yarı tribün iyi değildi, ama gol gelince tribün daha da rahatladı düzeldi.
İyi olmasa da belli bir süre sonra Tribün olarak üstünlüğümüzü ele
geçirmiştik Manisa’yı “ Fener ‘’tezarühatlarıyla inledi. Yanılmıyorsam bu
deplasman Nihat Özdemir küfür etmememiz konusunda bizleri uyarmaya geldi, ama
mesele ondan alınacak icazet değildi. Tribün zaten neyi yapıp neyi
yapmayacağını biliyordu. İyisiyle,kötüsüyle bir deplasmanın daha sonuna
geldik…
Cem
Kurtuluş, 2011
1 yorum:
iyi maçtı..mehmet topuz oyunuyla tuncayı hatırlattı bana..şampiyonluk yolunda büyük galibiyet..
Yorum Gönder