''Kime Ne..''

-12.10.2012

Yitik bir kent gibi

Cümleler de kendini kaybetti

Yitirilen sadece kent olmayınca

Geriye bir şey kalmadı..

Konuşan yaşadı

Susan öldü..

Ayrıntılar ilk başta önemliliğini korurken

Birden ne oldu da cepten düştü..

Ayrıntılar her zaman işe yarar

Yaşanmışlıklardır geride kalan

Ve yine yaşanacak olanlardır

İzin verirsen yaşanacaklara..

Yeni notlar, yeni buluşmalar, yeni keşifler, yeni anlamlar, yeni maceralar geride kaldı

" Yeni’’ kelimesi kendini bir yerlerde kaybettirdi

Dans edilen bakışlardaki anlamlar birer birer çoğalmışken bir gece

Kendisini yorgun bir sabahta buldu adam ve kadın

Cümleler ardı ardına sıralandı

Sonra soluksuz kalındı bir ara sokakta.. 

" Tartışılmışsa bu kimi ilgilendirir ki

Hırpalamışsak birbirimizi bu kimi ilgilendirir’’

Yağmur yağarken ayaklarımızın ıslandığı bir günde ıslanmışsak bundan kime ne

Ya da aynı durakta birbirimizin saçlarını koklamışsak bundan kime ne..

Günden güne içimize çekmişsek birbirimizi

Deniz kokulu saçlarımız birbirimizin üstüne sinmişse

Saçlarımızla  çıplak vücudumuzu örtmüşsek bundan kime ne..

Notlarımızı saklamalıyız seninle

Önemsiz mektupların önemini anlamalısın

Küçük ayrıntılar önemlidir işe yarar

‘’ bir ağacın dibinde seviştiğimize dair ipuçları bırakmalıyız’’

Her seviştiğimiz noktada bir iz olmalı

Sarhoş olduğumuz ağacın dibinde oraya derin bir çizgi çekmeliyiz beraber..

Yıldızlara saydığımız o gecede bizden oralarda bir şeyler olmalı

Oradan sessizce uzaklaşmamız geceden bir ayrıntı..

" Ayrıntılar işe yarar’’

Kimselerin olmadığı o bilinmedik sokakta sevişmemiz o sokağa borç olsun

Oradan çıkamayışlarımız da bize kalanlar..

Derin anlamlar denizinde yüzdüğümüz günlerin ardında kalan bir şey vardı..

Evde herkesin sessizleştiği  ,uyuduğu o gece

Balkonda  uzanışlarını yıldızlar izledi

O yıldızlar ki şimdi hiç gözükmüyorlar

Ortadan kayboldular..

Sayısını hesaplayamadım şimdi

Seninle birlikte sayılar da karıştı

Tarihler de

Saatlerde..

Karşıda görülen karanlık bir yere çökmek isterken

Haydutların etrafımızı sarmasıyla

Birden yön değiştirdik

İyi hatırlarsın..

Öldüğümü iyi hatırla

Sıradan bir ölüş değildi bu..

Şairin dediği gibi "  heykelimize benzeyerek ölelim! ‘’

Yazan:Cem Kurtukuş