Dokken - Lightning Strikes Again (2008)

Son albümün üzerinden dört yıl geçmiş, Dokken hayranları büyük bir umutla yeni albümü bekliyorlardı. Hell to Pay albümünden sonra Dokken bombayı patlatmıştı. Albümün adı Lightning Strikes Again olarak duyuruldu. Albüm aslında 24 Ekim 2007’de Japonya’da yayınlanacaktı, ama yayınlanamadı. Albüm 29 Ekimde tüm dünyada yayınlanacaktı ama planlamalara göre albümün çıkış tarihi 2008 yılına kaydırıldı. Ve albüm en sonunda bitmek bilmeyen ertelemelerin ardından albüm ABD’da 13 Mayıs tarihinde yayınlandı. Bazı rivayetlere göre bu albümün grubun en iyi performansı olduğu söyleniyor. Zira albüm Billboard listelerine 133. sıradan girerek grubun 1995 sonrası en büyük liste başarısını tescilledi.

Albümde bir eksiklik var o da gitarı ağlatan George Lynch’ın olmayışı. Onun sololarından mahrum kalmak çok kötü bir şey olsa gerek. Tabi Jon Levin’e kalitesiz gitarist demek istemiyorum. Çünkü öyle biri değil. Öyle biri olsaydı Dokken grubuna gelmezdi. Fakat George Lynch her Dokken hayranı için kült isimdir. Duygu dolu gitar sololarıyla insanı ağlatır.

Albümde her şarkıyı anlatmaya gerek yok. Ama başlangıç şarkısı insanda bir coşku yaratıyor. Özellikle şarkının başlarından bunu anlayabiliriz. Bazı şarkılar gerçekten gerektiği kadar insanı eğlendiriyor. "Give Me a Reason" şarkısı bunun en basit örneği. Her ne kadar George Lynch’ı beğensem de Jon Levin’de işini layıkiyle yerine getiriyor.

"How I Miss Your Smile" hızlı şarkılardan sonra karşımıza çıkan sessiz, sakin, rahatlatıcı ve huzur verici bir ballad. "I Remember" girişi ile etkileyen ve insanı kendine çeken bir parça. Şarkının bütününde ise duygusallık var. Slow ve tam yolculuk şarkısı. Uyumadan önce süper gidiyor. Eğer uyumadan önce rahatlamak istiyorsanız bu şarkıyı playistinize atmanızı öneririm.

"Heart to Stone" şarkısına yorum yapmadan geçersek ayıp etmiş oluR. Don Dokken'ın insanı rahatlatan vokalleri, zaman zaman Levin'in o klasik soloları şarkıya renk veriyor. Şarkıyı dinlerken sanki üzerinize bir hüzün çöküyor. Don Dokken'in bu noktada etkili olduğunu söylemeliyim. O melodik vokalleri ile insanın ruhunu okşuyor ve "Hard Rock budur" diyorsunuz.

Diğer hızlı bir parça "Disease" . Özellikle başlardaki vokaller sizi şaşırtabilir. Açıkçası vokaller bana bile farklı geldi. Bu şarkıya neden ısınamadım bilmiyorum, belki vokalin farklı gelmesi şarkıyı sevmememe neden olmuştur. Ama Levin bizi o güzel sololarından marum bırakmamış. "Point of No Return" balladları andıran bir şekilde açılıyor. Fakat sonrasında davul ritimleri, ve Don Dokken'ın hızlı vokalleri ile kimlik değiştiriyor. Kesinlikle es geçilmemesi gerek!

Hayatınızda kaç tane "Judgement Day" şarkısını dinlediniz,sizi bilmem de ben 2 tane dinledim ilki Whitesnake'ten ikincisi ise Dokken grubundan idi. Özellikle bu şarkının sololarını çok beğendim. İnsanı rahatlatıyor, huzura kavuşturuyor.

Sonuç olarak albüm fena olmamış. Yine dinlenebilesi bir albüm yapmışlar. En azından albüme göz atmanızı öneririm.

Kadro

Don Dokken - Lead Vokal
Mick Brown - Bateri & Back Vokal
Jon Levin - Gitar
Barry Sparks - Bass

Parça Listesi
1.Standing on the Outside" - 3:52
2."Give Me a Reason" - 3:50
3."Heart to Stone" - 3:56
4."Disease" (Mick Brown, Don Dokken)- 3:30
5."How I Miss Your Smile" (Don Dokken) - 4:01
6."Oasis" - 3:40
7."Point of No Return" - 4:23
8."I Remember" (Don Dokken) - 4:48
9."Judgment Day" - 4:02
10."It Means" - 4:42
11."Release Me" - 5:45
12."This Fire" - 4:42

Hazırlayan:Cem Kurtuluş