Over The Rainbow İstanbul Konseri (7 ekim 2009 )

6.30 gibi Okuldan aceleyle geldim,Konsere geç kalacağım diye tereddüt içinde değildim,mekana daha önce gitmemiştim ,7.00 gibi evden çıktım,ama trafik olduğunu nerden bilebilirdim ki. Taksim otobüsüne bindim,Otobüs tam 40 dakika'da beni taksime getirdi.Sonra 25 t otobüslerini aradım,buldum der’ken tam orda da 15 dakika bekledik,zaman geçiyordu.Kapı açılış saati 20.00 idi,ama ben o ara hala otobüsteydim,arkadaşları aradığımda hala girmediklerini içkilerini yudumladıklarını öğrendim.Mekana gitmek için en kestirme yol Oto Sanayi denen yerden geçiyormuş.Bende Şoför’e ikide bir ‘’mekana nasıl ulaşacağımızı soruyordum’’çünkü saat ilerliyordu,konser başlıcaktı. Taksimde olduğu gibi Levent yolunda’da trafik vardı.20 dakika içinde de Mekan’a yakın yerde indim,arkadaşları aradım.Yaklaşık 200 -300 kişi vardı ,o mekana ancak bu kadar sığar.

Kapılar 9 gibi açıldı,insanlar içeri alınmaya başladı.O esna’da içkilerimizi yudumlamayı ihmal etmedik ,2 içki içip sırada yerimizi aldık.Hızlı hızlı içeri alınmaya başladı ama bu defa güvenliğe takıldık,sıkı arama vardı,kendinizi maçta sanarsınız ,bu arama neyin nesidir bende anlayamadım. Bir kızın çantasını öyle karıştır ki güvenlik görevlisi,bana çok garip geldi.Her neyse bu konuları geçelim.Konsere gelelim ön grup benim masstival’de izlediğim saints 'n' sinners grubuydu.Gayet eğlendirdiler,ama bazı seyirciler öküz gibi baktı orası ayrı,sanki konsere değil de sinema’ya gelmiş gibi robot gibi duruyordu. Saint’ n sinners çalarken şahsen ben yerimde duramıyordum.Ama bundan şikayet edenlerde vardı,ne biçim grup bu tarzında söylenenlerde vardı,Over the rainbow çıkmasın turner’in botokslu suratını göreceğime Saint n sinners’i izleyelim daha iyi diye söylenenlerde vardı.

Konsere Over the Rainbow için değil,sadece Saint’n Sinners’i izlemek için gelenlerde vardı.Her neyse Rainbow’u bekliyorduk,ve aniden Rainbow sahneye çıktı,Tarot Woman ile girişi yaptılar ama ses sistemi rezaletti ,bir şeyi duyamıyorduk,içimden saydırmışımdır.Bu kadar boktan ses sistemi hayatımda görmedim,Kemancı’nın bile ses sistemi bu mekandan daha iyidir.Bu yanlış anlaşılmasın,Kemancı’yı küçümsediğimden demiyorum bunu. Turner cem köksal zamanında istanbuldan iyi ekmek yemiş olucak habire istanbula olan aşkını dile getirip durdu gece boyunca.Dün jurgen blackmore'un doğum günüydü, Ön sıramızdaki genc arkadasların actıgı "happy birthday blackmore jr." pankartina da mest oldu.Turner happr birthday to you diyince bizde bu sözlere eşlik ettik.Turner ,sağ kolundaki dövmeyi göstererek,bunu Türkiye’de yaptırdım dedi,bize de gına geldi artık,tamam arkadaş Türkiye’yi çok seviyorsun anladık.Tarot woman’dan sonra kill the king’i çaldılar ,insanlar çılgınca eğleniyordu.

Elemanlar seyircilere karşı soğuk değildi.Turner,Surrender şarkısından önce seyirciye "bu sarkıyı bildiginizi biliyorum, bana eslik etmenizi istiyorum ‘’ gibi bir seyler söylediyse de bunu yapan kişi sayısını görünce tahminimce hayalkırıklıgına ugradı.Surrender şarkısı çaldığında biz arka taraftaydık,gayet eğleniyorduk , I surrender, I surrender
I'm giving up the role of pretender diye söylüyorduk işte.

Konserin kanımca en iyi anları da i surrender, stargazer ve long live rock 'n' roll calındıgı zamanlardı.Özellikle Long Live Rock’n Roll çaldığında insanlar yerinde duramıyordu,ama bu şarkıyı Dio’dan dinlemek isterdim,Dio daha farklı söylüyor.Dio,demişken önde Dio’nun tişörtünü giymiş bir eleman vardı, Greg Smith’ten pena kaptı,smith o elemanla şakalaşıyordu,tişörtünü ilk önce aldı sonra geri verdi. rondinelli'nin drum solosu da muhteşemdi, taş gibi calıyor adam valla,baget’lerin bir tanesini seyirciye yollasaydı güzel olacaktı.Ama atmadı işte.Adam bir ara kendini kaptırdı davula,dedim ne enerjiymiş be kardeşim.

İki kere bis yapmaları güzeldi,bir ara adamlar gitti bu defa gelmezler herhalde dedim,hemen klavyeci koşarak geldi,o elemanı da çok tuttum,seyirciyi çok eğlendirdi. Since You Been Gone şarkısını çalmıcaklar diye korkmuştum ve o şarkıyı da çaldılar ,o şarkıya eşlik ettim,bu şarkıyı canlı dinlediğim için kendimi çok şanslı hissediyorum.

Yazan:Cem Kurtuluş