// body elementide aşağıdaki şekilde düzenlenmelidir. ...
// etiketinden önce aşağıdaki kodu ekleyebilirsiniz. // body elementide aşağıdaki şekilde düzenlenmelidir. ...

Etiketler

Tarih

Kategoriler

11 Eylül 2010

Black Sabbath - Master Of Reality (1971)




















1960’ların sonu ve 1970’lerin başı Black Sabbath kendi ismini verdikleri albümle korkutucu sözleriyle öne çıkmıştı ,basından destek alamamıştı ve buna da gerek duymamıştı. Bunu takip eden albümleri “ Paranoid “ ile de çıtayı yükseltmişti.  Hem bilim kurgu,hem de Vietnam savaşına dair toplumsal meselelere de sözlerinde eğilmişlerdi. Paranoid albümünü takip edecek albüm 1971 yılında piyasaya çıkacaktır. Albümün adı “ Master Of Reality olmuştur. Albüm genel olarak uyuşturucu ve alkolle kafayı bozmuş heriflerin işiydi.  Fabrikada parmağını kaybetmiş olan Tony Iommi, bu albümü kaydederken gitarının tonunu bozmayı denedi. Telleri gerdi ve tekrar dizdi, böylece daha kolay çalabiliyordu. Geezer Butler da Iommi'ye uyabilmek için bassının tonlarını değiştirdi. Sonuçta daha karanlık ve daha pis bir sound yakaladılar. Bu albümde Tony Iommi, elektro gitarda de-tuning tekniğini kullanmaya başlamıştır.

“Master Of Reality “  1971'in Şubat'ından Mart'ına kadar, California ve Los Angeles arasında bulunan Record Plant stüdyolarında kaydedildi. Grubun İngiltere dışında kaydettiği ilk albümdü. Prodüksiyonu, önceki iki albümlerininkini de üstlenmiş olan Rodger Bain üstlendi. Bu, grupla olan son çalışmasıydı. Artık grup kendi işini kendi görmek istiyordu.

Yavaş ve ağır şarkılar, balladlar, hepsi Iommi tarafından yazıldı. Embryo ve Orchid, kısa, enstrümantal şarkılardı. Solitude, Ozzy Osbourne'un acıklı vokali ve katkılarıyla daha uzundu. Alışılmadık olarak, After Forever gibi şarkılarda hristiyanlık'tan ögeler bulunuyordu. Bu sırada Black Sabbath, görünüşleri, sözleri ve soundları yüzünden satanist olarak damgalanmıştı.

Albüm kapağında gri bir Master Of Reality yazısı, hemen altında da mor bir Black Sabbath yazısı vardı. Arka plan siyahtı. Yazıların boyutları büyüktü ve sanki bir suda ya da dalgalanan bir bayrağın üzerindeymiş gibi dalgalanıyorlardı. İlk versiyonlar, kabartmalı bir kitapçık ve grubun büyük boy bir posteriyle geliyordu. İlk kez bu albümdeki kitaplıkta şarkı sözleri ve prodüksiyon yazıyordu. İlk Kuzey Amerika versiyonlarındaki bazı şarkılarda altyazılar vardı. Children Of The Grave'in çıkışına The Haunting adı verilmişti.

Albümün single şarkıları, Black Sabbath ile özdeşleşen, 'Children of the Grave' (Mezarlığın Çocukları) ve 'Sweet Leaf' (Tatlı yaprak) olmuştur.

Albüm, o zaman grubun uyuşturucu ile içli dışlı durumları anlatan “ Sweet Leaf”  ile açılıyor.  1970’lerdeki Tony Iommi hakimiyetinde, Butler’ın bass tonlarını konuşturduğunu tanıklık ederiz. Ozzy'nin acı dolu haykırışları ,Iommi'nın akıcı gitar tonları,Bill Ward' ın sessizten gelen davul sesleri bizleri bu noktada etkiler.   Uyuşturucuya övgülerini ve etkilerini “ Sen ise bana bir inanç getirdin
Dünya var olana dek seni seveceğim şirin yaprağım “
sözleriyle anlatır şarkı.

Black Sabbath’ın ilk dönemlerinde olan satanist olan imajı “ After Forever”   ile değişime uğrayarak, Hristiyanlık ve Tanrı temasıyla öne çıkıyor. Hatırlarsak Black Sabbath zamanında satanizm içeren konular üzerinde suçlanmıştı, daha tersine kendi dinlerine bağlı olduğunu Iommi hem röportajlarıyla hem de sahneye çıktığı zaman taktığı haçlarla belirtmiştir. Şarkı sadece bu noktaya temas etmez, bunu “ Tanrı aklında bir düşünce mi yoksa bir parçan mı? “ sözleriyle de anlatır.

Kısa melodileriyle öne çıkan “ Embryo” albümün en kısa şarkısı oluyor. Yer yer bazı konserlerde çalındığı görülür. Albümün en bilinen parçalarından biri olan “ Children of Grave”  albümün ana konularından biri olan savaş,barış,devrim kavramları  üzerinedir.  Aynı zamanda 70’lerde pek de hızlı olmayan gitar rifflerinin bir anlamda habercisidir. Doom metal ile başlayıp stoner’lığa giden ve  uzayacak bir mevzuda müzikal ziyafet sunar. 1968 kuşağınca döneminin savaş fikrine karşı olan gençlerini Black Sabbath dile getiriyor.  “Dünyaya aşkın hala yaşadığını gösterin, cesur olmalısınız.
Yoksa siz bugünün çocukları, mezarın çocukları olursunuz evet”
  lirikleriyle durumu özetler şarkı.

“ Orchid”  Embryo şarkısıyla birlikte albümün en enstrümantal ve kısa şarkılarından biri olma özelliğini taşıyor.

“Lord Of This World”   dünyayı sarmış açgözlülük ve kötülük hırsıyla ilgili çağrı yapıyor.  Para için ruhunu satan efendi olmuşlara, ve öldüğünde geriye hiçbir şey kalmayacağından bahsediliyor şarkıda.  İlk dinlenildiğinde  farklı çağrışımlar yapılsa da ruhunu şeytana, aslında paraya satan insanlığı temsil eder.
Iommi’nin riffleri öncülüğünde bir önceki dönemlerin etkisi şarkıda müzikal olarak devam eder.  Kasvetli melodileriyle,notalarıyla sessizliğin izini süren “ Solitude”   birinden ayrıldıktan sonra depresyon durumunu
“ dünya yalnız bir yer,kendi başınasın “ 

lirikleriyle anlatır.  Aynı zamanda şarkı, söylenene göre Iommi’nin  kayıtta flüt ve piyano çalmasına dair enstrümantal yetenekler içeriyor. 


Albümün kapanış şarkısı “ Into the Void “   ile doom metal ve stoner etkiler devam eder.  . Şarkı açılışındaki gitar riffi ilk çalınmış olup daha sonra Slayer’ın  "Death Skin Mask"i  hatırlatır.  Distopik bir gelecekten kaçan bir adamın yeni bir dünyayı aramasından yola çıkar.  

1970’lerin başında “ Black Sabbath ve Paranoid “ albümleriyle artık ortalığın tozunu attıran Black Sabbath, bunun devamını hem insanlığa verdiği mesajlarla hem de kendi işlerini kendilerini halledebileceğini Master Of Reality ile resmeder. Albüme gelirsek albüm  Amerika'da iki milyon kopya sattı. Kritikler iç açıcı değildi, The Rolling Stones dergisi albümü “tamamiyle kendini tekrarlayan komik bir albüm”  olarak tanımladı.  Ama Black Sabbath’ın basınla arası ilk zamanlar iyi değildi, pek çok kritiğe göre onlar “ müzikten anlamıyordu “ diye lanse ediliyordu. En azından grubun bir dönem Londra’da bir süre konser vermediği biliniyordu. 1970’ler başındaki iki albümden sonra Black Sabbath “ Master Of Reality “ ile taçlandırmasını fazlasıyla biliyor.


Kadro:

Ozzy Osbourne  vokal
Tony Iommi  gitar, flüt, piyano
Geezer Butler  bas gitar
Bill Ward  geri vokal, davul
  

1 Sweet leaf
2 After forever
3 Embryo
4 Children of the grave
5 Orchid
6 Lord of this world
7 Solitude
8 İnto the void 


Cem Kurtuluş, Kasım 2009

0 yorum: