Geriye Söylenecek Çok Az Söz Kaldığında...

Geriye söylenecek çok az şey kaldığında

Geriye bir şey kalmaz

Geride bıraktığının önem sırası farklılaşır

Yenileşir

Evrim geçirir..

Dünyanın en işe yaramaz cümlelerini kurduğunda

100 mm ilerideki şarap şişesi

 yorgun ayaklarına doğru adımını atar

mucizevi anlar mucize olarak kalır

her şeyden biraz kalır

çoğu şey kaybolsa da geçmişte

uçup giden bir kağıt gibi hatırlanır bazı şeyler de..

Dibe vurulan hayat çerçevesinde

işsizliğinin günlerinde zaman kaybolup giderken

içi  sigara izmaritleriyle dolmuş kül tablalarıdır senin için mucize..

okunan kitaplar dahi anlamını yitirmişken

tıka basa yemek yiyen adamların ve kadınların sevişmeleri önünden akıp giderken

ne yapacağın belirsizliğini korur..

içtiğin şarapla mezarın en derin çukuruna gömülmeden önce

sayıklamaların bitmez

ovuşturduğun elin

çırpındığın ayak parmakların

işe yaramaz bedenin az söz kaldığında da ifadelerin dışa vurumu olmuştur

sokaklardan geçerken kafese kapatılıp hissine kapılırken

hissizliğin  bu kadar artmışken

geride kalan kirli atıklardır geride kalan..

kirli vücudunla baş başa kalırken

çarşaflar halen kirliyken

yastık halen yer değiştirmemişken

sözcüklerin yeri de değişmez

kıramadığın yumurta

olmayan ekmek

meteliksiz olduğun günlerdir geride kalan..

Ve günlerin karışması..

Günler salı, çarşamba, perşembe diye giderken

Yelkovan ve akrebin yer değiştirmesini fark edemeyecek kadar aptalken

Uyuyacağın saatlerdir geride kalan

Bir komutanın emir komutasında beklemek ve kaybetmek birden fazla insanı delirtirken

Müziğin sesi kulaklarında çınlar..

Sadece çaldıkça çalar..

Hepsi bu!

Cem Kurtuluş, 2013