Immolation - Acts of God (2022)

 

Ölüm metali, diğer anlamda death metal’in o öldürücü gaddar oluşu hakkında söylenecek çok söz olsa da Tampa’dan Florida’ya uzanan gaddar bir kemik yapı var. Obituary,Morbid Angel ve dahasına uzanarak giden bir de New York’ta Suffocation ve Immolation gibi o vahşeti kusanlar bir yanda. Bundan önce bir röportajında Immolation dünyanın karanlık olmasıyla ve dini temalar hakkında şu ifadeyi kullanıyor; “biz daha çok insanlığın karanlık tarafına odaklanmaya başladık. Bunu zaten dini temalarla yaptık, çünkü bu tarihimizin çok karanlık bir parçasıydı.”

Vahşet,karanlık,gaddarlık, agresifliğin üst katmanları Immolation’ın “ Acts of God “ ile selamlıyor bizi. Albümün giriş şarkısı “ Abanmoned”  akustik girişiyle,çan sesleriyle intro vari şekilde karşılıyor. “An Act of God” ile Steve Shalaty’ın davulda  atak üstüne atak yaparak dayak attığını belgelermişcesine çalması apayrı boyut katıyor. Papalığa,kiliseye, vatikana karşı  inanç giysileri adı altında aldatılmışlıkların liriğini sunuyor Immolation. İkinci yarısında temponun da hızlanmasıyla kaos ortamına davet ediyor,arada hızlandırılmış sololarla da iyi bir karışım örneğini belli ediyor. “The Age Of No Light” girişiyle riffsel yönden zengin içerik sunacağını bir şekilde belli ediyor. Gitarlar hakimiyetine sürdürüyor, vokalin gaddarlığıyla ilerliyor. Şarkının temasını “This insane crusade/Tragedy of doomed faith” nakaratları belirliyor.  Doomy rifflerde buram buram kendini belli ettiriyor.  Kaotik bir ortam yaratılıyor. Robert Vigna, Immolation için bir kahraman sayılsa da grupta her birine eşit görev dağıtılır hissiyle çaldıklarını idrak ediyorsunuz.

Kaotik,ağır, doomy/blacky riffler  “ Noose of the Thorns” un karanlığında devam ediyor. Ross Dolan ve Steve Shalaty uyumuyla birlikte gaddarlık seviyesi artsa da aralarda gelen kaotikliğin ruhu yükseliyor. İnsan ve insanlık hakkında olan şeylere bakan bir tarafta olan Immolation, burda da buna atıfta bulunuyor. “Shed the Light”  iki yüzlü dindar kitleye sözünü söyleyecek liriklerle işe başlıyor. Ağır ağır ilerleyen ama  doyuruculuk anlamında da üst seviye bir şarkı hissiyatıyla öne çıkıyor. “ Blooded “  ve “ Overtures of the Wicked” vitesi arttıran, agresifliğe selam çakan ağır toplardan oluyor.

 “Immoral Stain “ dinamiklik yönünden Ross Dolan’ın gaddar vokaliyle zirveye oynayan şarkı olmakla birlikte,riffsel yönden de ağır ağır ilerleyip de bombardıman atışına tutuyor. Kaotikliği,karanlığı, ve riffleriyle o karamsarlığı yayma işini alıyorlar.  “Incineration Procession” daha çok albüm genelinde de klas iş çıkaran Steve Shalaty’in el attığı parçalardan.  “Broken Prey”  Ross Dolan’ın mezarlıktan çıkarcasına gaddar vokali yönetircesine ilerliyor. Alttan gitarlar etkili olmaya çalışsa da Ross Dolan, vokaliyle gaddarlığını ortaya koyuyor. “ Derelict of Spirit “ devamında bu gaddarlığı devam ettiren Ross Dolan isminin önemine bir kez daha kulak kabartıyoruz. Dinin aldatıcı yüzü arkasında ikiyüzlülük gösterisi yapanlara lirikleriyle karşılık veriyor Immolation bu şarkıda.

  “When Halos Burn” liriksel yönüyle hiciv yönü ağır basan ve enstrüman yönünden hız sınırlarıyla yarışıyor. Dinsel ayinlere dair sözünü esirgemeden söylüyor Immolation. Dünya ile dünyadaki insanlığa dair, düzelmeyen çok şey adına sözü var. Karanlık vari liriklerin hakim olduğu “ Let the Darkness In”   -Olduğum şeyden nefret ediyorum, hiçbir acı gerçeklerden daha büyük değil “ cümlesiyle sesleniyor. Bazı kaynaklara göre şarkıda Dan Lilker vokal görevini üstleniyor. Albümün diğer ağır toplarına rağmen lirikler karanlıkla ilgili olsa da albümün vasat şarkılarından biri oluyor.  Sonrasında ki “And the Flames Wept” enstrümantel şarkılardan ve bununla birlikte gelen ilk paylaşılan şarkılardan olan “ Apostle”  albümün kapanış şarkısı olsa da herkesin övdüğü şarkı olsa da abartı yönü yüksek oluyor.

 Prodüksiyon’a gelirsek...  Immolation için death metal’in mezarlıktan hortlaşmıcasına ve üstüne karanlık ve kaotik bir atmosfer yaratarak cila olmadan sound yönünden gaddarlık seviyesine ulaşıyorsunuz. Paul Orofino ve  Zach Ohren klas bir kombinasyon yakalıyorlar.  Albümün yazım süreci de Covid’in olduğu iki senelik bir süreye tekabül ediyor. Bazı albümlerde eksik olan yer de bu defa grup üyeleri kendine daha çok zaman ayırmış gözüküyorlar.

 Sonuç olarak;” Immolation“ Act of God“ ile kendilerinin dediği gibi “ dindar zihniyetin devasa ikiyüzlülüğü” üstüne sözünü söylüyor, sound olarak da death metal’in o eski kazımalı, karanlık ve acımasızlığını ekleyerek geriye klas bir kayıt bırakıyor.

 

Kadro,

 

Ross Dolan – Bass,Vokal

Robert Vigna – Gitar

Steve Shalaty – Davul

Alex Bouks - Gitar

Cem Kurtuluş,2022