"Yıllardan sonra,Yollardan Sonra" Deplase Ankara (03.09.2023)

 

“Hayat,deplasman dönüşü başlar “ sözü deplasman kültürü için klişe bir söz olsa da yine de hayatsız kalmış, geleceğe kaygılı bakanların işidir deplasman. Bunların her biri klişeden ibaret olsa da gerçeğin değişmediği malumdur. Herkes için aynı olmasa da bazıları için aynı kapıya çıkar. Bir bestenin söylediği gibi  “terso kalsak deplasmanda” bestesi aslında tribün jargonunu az çok bilenler için borç-harç alınıp deplasman şartları zorlanır. Birilerinin parası yoktur,çıkışmıyor başkasına verir ve bu muhabbet böyle uzar gider. Pandemi dönemi dahil yasakların olmasından ötürü, hem bilet fiyatları hem de Fenerbahçe yönetiminin tribün politikası nedeniyle  bir süredir deplase olamamıştık.

Çok uzak olmasa da bir süredir deplase olamamanın getirdiği durumla birlikte Ankara yoluna doğru nevaleleri yükleyip yola çıktık. Bunaltıcı sıcakların etkisini de göz önüne alırsak kısa süreli yağmuru görmek de yolda bir nebze iyi geldi derken, terse dönüp sıcaklar basmış oldu. Ufak bir servis içinde bağırmayı kendine dert edinenler olarak yola düştük. Tribünün belli kesmi erken çıkmıştı yola,bazısı da geç yola düşmüştü. Maçın da geç olması sebebiyle bu nedenle biz de geride kalanlardandık.

Ankara’yı önceleri gidildiğinde bolca tekel görme muhabbeti bu defa yoktu, yeni yolla birlikte kestirme yol biliyorsanız şoföre de durumu anlatırsanız şanslı sayılırsınız. Mevzuyu çok uzatmamak adına;önceleri 19 Mayıs Stadyumu daha kıyak yerdeydi. Şoförün kıyaklarından biri de aslında Emniyet ile çok dalavere içine sokmamasıydı bizi. Ankara’ya indiğimizde belli noktalar hariç, stada biraz da geç ulaştığımız için bu mevzuları kolay atlattık.

Stada girdiğimizde klasik olan polisin zorluk çıkarması ve 800 kişilik deplasman tribününe karşı işini becerikli şekilde yapılmaması ve bununla birlikte polis kaskları ve didişme derken zarla zorla da olsa yerimizi aldık,bununla birlikte polisin de biber gazı kullanımı oldu ki, deplasman tribününün az sayıda olduğu yere bu kadar eziyet çekiliyorsa diğer türlüsü nasıl olur malumdur.Tribüne çıktığımızda en üst noktalar her zaman tribün için en iyi noktalar desturu bellidir. İstanbul Tayfası olarak bağırmak için ciğerini orada bırakmış olanları görüyoruz. Bizimle birlikte de önemli olan çokluğun değil,niteliğin önemli olduğu kanıtlanıyor.

 Farklı şehirlerden gelmiş tonlarca insan bağırmaya aç şekilde tribünde tribünün hakkını vererek ve o coşku ile bunu kanıtlıyor. Yıllardır olduğu gibi Fenerbahçe Tribününün deplasmanda ezici üstünlüğü bu deplasmanda da devam ediyor. Biz de deplasman tribününde ses tellerimizin yok olurcasına hakkını verdiğimiz için deplasman otobüsüne bindiğimizde ışığı kapatarak,ilk biramızı yudumlayarak bestelere devam ediyoruz. Yorgunluğun hayatsal tarafı daha ağır olsa da yine de “yıllardan sonra,yollardan sonra” diyerek şoför abi çorba bulmak için yola düşerken,bizler de besteye devam ediyoruz…

 Ne de olsa hayat telaşında yorgun, bir o kadar bitkin olan deplasman otobüsünde sabah o kısık sesleriyle işe gidecek olanlar var daha,ama yine de bunun anlamında saklı olan şeyi herkes idrak edemez.  #AlemdeFener

Cem Kurtuluş, 2023 Eylül