Boşluk - Boş Duvarlar (2006):İçimizdeki Boşluklar Adına

Yaşadığımız hayatta her daim boşlukların olması kaçınılmaz bir durumdur. Aşk hayatında , arkadaş hayatında ya da başka işler. Hep yolunda gitmeyen şeyler vardır, ve bunların düzelmesi için çabalasak da bazen bir yere varamayız.

Sıkıntılı, yalnız, dünyanın çevresinde dolanan kirli çocuklarız. Sessizlik bir çare olur bazen. Bazen de deliliğe sebep olur. Geç kaldığımız zamanlar da vardır.  Bazen bir şeyleri söylemek önemli de olmuyor karşıdaki anlamayınca. Beklediğimiz haberler , ve sonuna baktığında gelemeyenler ve orada takılıp, bahanelerini sıralayanlar..

Boşluk grubu 2000 yılında bu işe koyulan bir grup.  Boşluk grubu gözü popülerlikte olan bir grup değil , başkaları istesin diye bir şeyleri yapan ve güçlü patronların önünde eğilen bir grup değil. Kendi istediklerini yapmaya kararlı bir gruptur ''Boşluk'' 2006 yılında Boş duvarlar albümü piyasaya çıktı. Albüm tematik olarak yalnızlara, sıkıntılı olanlara adandı. Yalnızlıklar, bekleyişler, sırada bekleyenler, melankoliğin ağır bastığı bir albüm.

“ Bekleyiş “  Tren’i kaçıranlar için bu şarkı bünyede farklı bir tahribata yol açabilir. Bekleyişlerin bitmediğini ve halen devam ettiğini ama tren’i yakalamak için geç kalındığını ifade eden bir parça. Araya soloların sıkıştırılması, klavye seslerinin bizi farklı bir ruha itmesi. Ve “ bu bekleyiş bitmez ‘’ en can alıcı nokta..

“ Boş duvarlar “ Aqua grubu vardı bir dönem, bir albüm çıkarıp dağılmıştı. Girişini onun şarkılarına benziyor.  Boş duvarların bazen anlamı vardır. Bu bir sessizlik , belki de bir haykırışın ifadesidir. Bazen de hiçliğin belirtisi ve o hissiyatla devam ediyor parça.

“Bu dünya bizimdi “ artık her şey için çok geç, yolunda gitmeyen şeyler adına, sahte dostluklar, sahte aşklar , dünyanın sahtekarlığı, yarınları kaybolmuş çocuklara adanmış bir parça.. yakmak , yıkmak bazen yeterli de olmuyor. Ve dünya gittikçe kötüleşiyor ve değişen bir şey olmuyor. Parçanın özeti  “ hangi yağmur temizler kan kokan sokakları “ sözleri.

“ Eski günler “ melankolik havanın en çok hissedildiği parçalardan biri ve favorilerimden. İstiklal caddesinde boş boş yürüyen bir adamın, insanların mutlu yüzlerine bakarak kendini bulmaya çalıştığı ve bazen de istemese de gülümsediği hissiyatını veren bir parça..

“Engelli Koşu “ hep aynı yüzler, hep aynı düşünceler, eşitsizlik , devam eden aynı düzen ve bir çok sorunu anlatan parça. Sözleriyle apayrı yere sahip.

“ Sabah saat 5.00 “ bu şarkı İstanbul sabahıyla başlayıp yola çıkan bir gencin hayatını anlatır. Her günün aynısını tekrar eden, yorgunluklarla sabah kalkan, yüzünü yıkamadan otobüse binmeye giden birini ve otobüs durağında gördüğümüz garip yüzler. “Savaş bitti “ kaybolan çocuklara sesleniyor.. girişini sevdiğim ve protest tarafı olduğunu düşündüğüm bir parça.

“ Sessizlik’’ bazen çok şeyin susarak anlatıldığı, bazen de sussan da insanların anlamadığı bir şey sessizlik. Sessizlik soru sorar, ama kendi cevaplamaz. Ama bazen de hiçbir işe yaramaz ve cevaplardan her zaman kaçar sessizlik. Sakin bir biçimde gidiyor parça ve vokalin sesini Feridun Düzagac’a benzetenler olmuş. Benzemiyor değil. Ve

Boşluk grubunun bu albümü melankoliğin ağır bastığı, yalnızlık hissiyatlarının olduğu bir albüm. İçinizdeki sesleri duyabileceğiniz, o seslere cevap verebilecek bir albüm. Kayıtsız kalmayın!

CEM KURTULUŞ,2012